Hüseyin Boz isimli vatandaş 2016 yılında Özel aracıyla Avrasya Tüneli’ni kullandı. Tüneli işleten şirket tam dört Yıl sonra ceza gönderdi ve icraya verdi.
Vatandaş yasal müddeti içinde borca itiraz etti. İcra takibi durdu. Şirket itirazın haksız olduğunu ileri sürerek icranın devamına, asıl alacağın yüzde 20’sinden aşağı olmamak üzere belirlenecek icra inkar tazminatının da davalıdan tahsiline karar verilmesini istedi.
Vatandaş, 2016 yılından 10 Ocak 2020 tarihine kadar rastgele bir İkaz ve bildirim göndermeden yıllar sonra ceza gönderen, geçiş fiyatının katı sert cezayı kesen şirketin kasıtlı olarak şahsını ve diğer vatandaşları mağdur ederek haksız yarar sağladığını savundu. Cezanın uygulanabilmesi için bildirim kuralının olduğunu vurgulayarak davanın reddini istedi.
MAHKEME DAVAYI KISMEN KABUL ETTİ
Mahkeme, geçiş fiyatının 138 TL olduğu şirketin 4 kat ceza uyguladığını belirterek, kanunda geçiş yapan araç sahibine bildirim yükümlülüğünden bahsedilmemiş ise de, yasal boşluk olduğunu kaydetti.
Borç için bildirim yükümlülüğü aranmamakta ise de borca bağlı temerrüte ait nema vs talep edilmesi için ya açıkça öbür tarafın isteği yahut bildirim yükümlülüğünün olduğunu tespit eden mahkeme, kanundaki boşluk bildirim yapılmaksızın ceza uygulanabileceği manasında olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verdi.
Bu etapta devreye giren eşitlik Bakanlığı, 8 Haziran 2022 tarihli yazısıyla, vatandaşın aracının Özel kullanıma tahsisli Özel araç olduğu ve fiyatlı yol kullanımının tüketici süreci mahiyetinde olacağı, bu nedenle uyuşmazlığın tahlilinde tüketici mahkemelerinin vazifeli olduğu gözetilip davanın dava kaidesi yokluğu nedeniyle yoldan reddinin gerektiğini bildirdi.
BAKANLIK: kanun FAYDASINA BOZULSUN
Bakanlık yazısında durum böyleyken işin aslına girilerek karar verilmesi hakikat olmadığı üzere idari Nakit cezası olarak öngörülen 4 sert cezanın tahsili için öncelikle vatandaşa geçiş fiyatının bildirisinin gerektiği kıymetlendirme ve kısa kararla gerekçeli karar ortasındaki çelişkiye yer verilmesinin de yöntem ve yasaya karşıt bulunduğunu kaydederek kararın kanun faydasına bozulmasını talep etti.
TÜKETİCİ MAHKEMESİ GÖREVLİ
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi şu tespit ve değerlendirmelerde bulundu:
6502 sayılı kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılır. O halde mahkemece, tüketici mahkemelerinin vazifeli olduğundan bahisle misyonsuzluk kararı verilmesi gerekirken işin aslına girilerek yazılı halde bir karar verilmesi tarz ve yasaya ters olduğundan eşitlik Bakanlığı’nın bu tarafa ait kanun faydasına temyiz talebinin kabülü gerekmiştir.
Daha Evvel geçiş fiyatı ödemeden yapılan geçişlerde, geçiş fiyatıyla Birlikte bu fiyatın 10 sert idari Nakit cezası verilirken, 2018 yılında yapılan değişiklikle 4 sert ceza uygulanacağı düzenlenmiştir.
Düzenleme somut Hadise özelinde değerlendirildiğinde, vatandaşa 4 sert oranında Nakit cezasının uygulanacağı, yargılama sırasında yürürlükte olan mevzuata nazaran de bildirim şartının yer almadığı anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece vatandaşın 4 sert meblağında Nakit cezası istikametinde Mesul olduğu gözetilip sonucuna Müsait bir karar verilmesi gerekirken, davanın kısmen kabulü tarafında karar tesisi metot ve yasaya ters olduğundan bakanlığın temyiz talebinin kabulü gerekmiştir.
Somut olayda, mahkemece gerekçeli karar ve kısa karar ortasında çelişkili karar tesisi yöntem ve yasaya alışılmamış olduğundan eşitlik Bakanlığı’nın bu tarafa ait kanun faydasına bozma talebinin kabulü gerekir.
KARAR: OYBİRLİĞİYLE kanun FAYDASINA BOZULMASINA…
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi yaptığı inceleme sonunda oy birliği ile şu karara imza attı:
Adalet Bakanlığı’nın kanun faydasına bozma talebinin kabulü ile kararın sonuca tesirli olmamak üzere kanun faydasına bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.
Yorum Yok