Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Rehberlik ve Ruhsal Danışmanlık anne ilim Dalı’nda çocukların okula ahengi konusunda çalışmalar yürüten Doç. Dr. Selen Demirtaş Zorbaz, zelzele bölgesinden 71 ile nakli gerçekleşen 99 bin 853 öğrencinin Ahenk sürecine ait ikazlarda bulundu.
Doç. Dr. Zorbaz, en Fazla soru işareti oluşturan mevzulardan birinin çocuklara zelzele konusunu açıp açmamak olduğunu söyleyerek, “Aslında çocuklar bize neye gereksinimleri olduğunu söylüyorlar. Hiçbir şey Ham üzere mevzuyu hiç açmadan derslere başlamak da gerçek değil; zira biz bunu yaşadık, çocuklar yaşadıklarını biliyorlar, bizim bildiğimizi biliyorlar. Yapacağımız birinci şey çocukların gereksinimlerine odaklanmak. Her çocuğun muhtaçlığı tek olabilir, hepsinin hikayesi farklıdır. İçlerinde ailesini kaybetmiş olanlar var, konutunu kaybetmiş olanlar var, hiçbir şey yaşamamış; ancak Belde değiştirmiş olanlar var. Münasebetiyle Evvel onların hikayelerinin öğrenilmesi, neye muhtaçlığı Mevcut öğrenilmesi ve aileyle temasa geçilmesi önemli” dedi.
‘OKULDA İNANÇTA HİSSEDECEĞİ ALANLAR YARATILMALI’
Eğitimcilerin zelzele bölgesinden gelen çocukların potansiyelini bu türlü travmatik bir olaydan sonra nasıl ortaya çıkartabileceklerine odaklanmaları gerektiğini belirten Doç. Dr. Zorbaz, “Çocukların kuvvetli yanlarına odaklanmalıyız. Yalnızca ‘travma yaşamış’, ‘yazık’, ‘deprem yaşamış’ gibi insani hislerle değil, profesyonel yaklaşmalıyız. Okula geldiğinde çocuk kapalı alana girmek istemeyebilir, buna hürmet duyulmalı. Sınıfta oturacağı yeri çocuk seçmeli, tahminen cam kenarı isteyebilir. Kapıya yakın oturmak isteyebilir. Sonuçta bir zelzele yaşandı ve çocuğun itimat duygusu sarsıldı. Okulda kendini inançta hissedeceği alanların yaratılması Fazla değerlidir. Bu hususta öğretmenler biraz daha anlayışlı olmalı. Çocukların şu Lahza neyden tetikleneceğini bilemiyoruz. kimi bir koku, kimi arkadaşının masanın yanından geçerken sırayı sallaması tetikleyebilir. Çocuk, travmatik anılar, manzaralar aklına geldiğinde nereye gidebileceğini bilmeli; en doğrusu ruhsal danışmanın odasına gitmesidir. Akran dayanağı de Kıymetli bir bahis. Öğretmen sınıftan çocukların karakterlerine nazaran akran Kılavuz seçip çocuklarla eşleştirebilir” diye konuştu.
‘DEPREM KONUŞMALARI DEVAMLI YAPILMAMALI’
Yeni öğrencilerin tahminen gittikleri kentlerde bir hayat kurmaya çalışacağını söyleyen Doç. Dr. Zorbaz, bu öğrencileri tanımlamak için kullanılan tabirlere de dikkat çekerek, “Aidiyet hissetmeleri açısından ‘misafir öğrenci’ denmesini tavsiye etmiyoruz. ‘Depremzede öğrenci’ ise daha da felaketleştiren bir tabir; onlar bizim öğrencilerimiz. Bu türlü ayrımlaştırmaya gitmek Gerekli değil. zelzele ve afet konuşmaları da çocukların yanında devamlı yapılmamalı. Öğretmenler kendi içlerinde konuşabilirler; ancak koridorda, öğretmenler odasının yanında çocuklar varken konuşulmamalı. Bu biçim şeylerden çocuklar rahatsız olabilir. Kimin neyden tetikleneceğini bilmiyoruz. Uygun niyetli yapılan yardımları da birtakım öğrenciler ‘acıma’ olarak algılayabilir. Onlar düşkün bireyler değil, tahminen hepimizden daha varlıklı; lakin yalnızca şimdilik dayanağa olan öğrenciler. Okulda onlara sorulmadan yiyeceğin yoktur senin formunda yapılan birtakım yardımlar da faydadan Fazla ziyan getirebilir, buna da dikkat edilmesi gerek” değerlendirmesinde bulundu. (DHA)
Yorum Yok